تا به حال چقدر بطور ثابت و بدون پلك زدن به ماه نگریسته اید ؟!
این پولك زربفت ، این چلچراغ تك چراغ آنچنان به چشمهای خیره شده به خود می نگرد كه گویی تنها با همان مخاطب به گفتگو نشسته است .
گاهی با خیره شدن ، نقش هایی عجیب در آوردن نمایان می شود !
دیدنی هایی كه هیچ گاه در طول حیات خویش متوجه آنها نشده اید !
ماه تابان است ، می تابد چنانچه نور راه خویش را در فراسوی مكان و زمان می یابد ،می تابد و حكایت از خالق خویش دارد ،خالقی كه هیچ را در این كهكشان پهناور از یاد نبرده است
،هیچ یز و هیچ كس را از قلم نیانداخته است حتی به قدر نقطه ای ،حتی به قدر لحظه ای ...
گاه چهره در پشت ابرها پنهان می كند اما باز.........
باز نمایان می شود و می آموزد كه پنهان شدن و ندیدن ، دلیل بر نبودن نیست..
نشان می دهد كه می شود بود و دیده نشد !
نشان می دهد كه هیچ نیمه ای ، پنهان نخواهد ماند و نهایتاً خالق زیبایی ها همه ی نیمه های پنهان را روزی پدیدار خواهد كرد !و دوباره زیبایی و دوباره دیده شدن.......
به امید مهتابی بودن همه لحظات زندگیتان ....