حسین
هی هی هی .هی چه فازه سنگینی/ همه چی سفید سیاه چیزی رنگی نی
بازم منو یه جسم لشو بی حال / دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار
وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم / با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک
یه اتاق تاریک با بوی دود گاری / چه بخت گندی داری تو جیب خالی
نگو که هستیم رنگ مشابه / من یه عمره رو صورتم خنده قاچاقه
من مردم پسر یه عقدم که سر / تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ
اگه که مردم و حلال کنید / اما آره تا الان ساختم ولی الان بریدم
از خودم از همه / از میزه محکمه / از فکره فرداها که روی مغزمه
صادق
من مردم یا زندم دقیق نمیدونم / یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم
بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه / رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش
اونقد بالائم که نمیتونم حرفی بزنم / اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم
گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم / باختم هموناییم که تا حالا بردم
ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر می زاری / اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی
ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره / قبل اینکه یکی تو رو 3 تا گلوم بزنه
حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن / ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم
این رسمه روزگاره / مثله تنه ماره / میپیچه دورتو دست تو زندگیت ادامه داره